Χθες, όλα τα προβλήματα μου έμοιαζαν να είναι τόσο μακριά
Τώρα φαίνεται πως ήρθαν για να μείνουν
Πιστεύω στο χθες…
Ξαφνικά δεν είμαι ούτε το μισό του άντρα που ήμουν
Μια σκιά κρέμεται από πάνω μου
Το χθες ήρθε ξαφνικά…
Γιατί έπρεπε αυτή να φύγει
Δεν ξέρω, δεν μου έλεγε
Είπα κάτι λάθος;
Τώρα ζητάω το χθες
Χθες η αγάπη έμοιαζε να είναι ένα εύκολο παιχνίδι
Τώρα χρειάζομαι ένα μέρος να κρυφτώ
Πιστεύω στο χθες…
Γιατί έπρεπε αυτή να φύγει
Δεν ξέρω, δεν μου έλεγε
Είπα κάτι λάθος;
Τώρα ζητάω το χθες
Χθες η αγάπη έμοιαζε να είναι ένα εύκολο παιχνίδι
Τώρα χρειάζομαι ένα μέρος να κρυφτώ
Πιστεύω στο χθες…
Αφιερωμένο στην Α.
Κώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν πήγε στράφι ούτε άσκοπα που η ισόβια λατρεία μου για τη λογοτεχνία μ΄ έκανε:
Πιο τσιγκούνη στους ήχους και τις συλλαβές
Απ΄ όσο έγινε ο Μίδας για το χρυσάφι του.
Όσκαρ Ουάιλντ, de profundis