Σαν θα βρεθείς σε μονοπάτια
που το μυαλό σου θα χωρίσουν
Μην επιλέξεις τίποτα εμφανές
απλά προχώρα στο δρόμο που χαράζεις
Για θα’ρθει ο καιρός που θα θυμάσαι
πως αποφάσισες εσύ για σένα
Της ζωής τα βάρη σήκωσες
σε πλάτες αδούλευτες στον πόνο
Πάλεψες, έκλαψες, σηκώθηκες
έζησες κάτι δικό σου
Και είσαι λεύτερος.
που το μυαλό σου θα χωρίσουν
Μην επιλέξεις τίποτα εμφανές
απλά προχώρα στο δρόμο που χαράζεις
Για θα’ρθει ο καιρός που θα θυμάσαι
πως αποφάσισες εσύ για σένα
Της ζωής τα βάρη σήκωσες
σε πλάτες αδούλευτες στον πόνο
Πάλεψες, έκλαψες, σηκώθηκες
έζησες κάτι δικό σου
Και είσαι λεύτερος.
Κώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν πήγε στράφι ούτε άσκοπα που η ισόβια λατρεία μου για τη λογοτεχνία μ΄ έκανε:
Πιο τσιγκούνη στους ήχους και τις συλλαβές
Απ΄ όσο έγινε ο Μίδας για το χρυσάφι του.
Όσκαρ Ουάιλντ, de profundis