Είναι πολλές οι φορές
που αναρωτιέσαι και λες
σ’ αρέσει αυτό που είναι εδώ
ή θέλεις κι άλλες στιγμές;
Σκέφτεσαι, τρελαίνεσαι
ηρεμείς· και στην αγκαλιά της
μέσα χάνεσαι βαθιά
εκεί που δεν ακούγονται
οι ήχοι απ’ τα παλιά
Τραβιέσαι μακριά
με μια σου σκέψη γίνεσαι
ψυχρός· σαν μάρμαρο λευκός
και σκέφτεσαι ξανά
σ’ αρέσει αυτό που έχεις εδώ;
Ψάχνεις να δεις τι φταίει.
Ένα ραδιόφωνο δίπλα
που αναπνέει· λόγια τραγικά
και ζεις τη ζωή σου ξανά.
Δακρύζεις και η λίμνη σου
κρατάει συντροφιά στα βράδια σου
τα ξενύχτια σου παρέα
γιατί μια ολόκληρη ζωή
θα κλαις για μια ωραία.
που αναρωτιέσαι και λες
σ’ αρέσει αυτό που είναι εδώ
ή θέλεις κι άλλες στιγμές;
Σκέφτεσαι, τρελαίνεσαι
ηρεμείς· και στην αγκαλιά της
μέσα χάνεσαι βαθιά
εκεί που δεν ακούγονται
οι ήχοι απ’ τα παλιά
Τραβιέσαι μακριά
με μια σου σκέψη γίνεσαι
ψυχρός· σαν μάρμαρο λευκός
και σκέφτεσαι ξανά
σ’ αρέσει αυτό που έχεις εδώ;
Ψάχνεις να δεις τι φταίει.
Ένα ραδιόφωνο δίπλα
που αναπνέει· λόγια τραγικά
και ζεις τη ζωή σου ξανά.
Δακρύζεις και η λίμνη σου
κρατάει συντροφιά στα βράδια σου
τα ξενύχτια σου παρέα
γιατί μια ολόκληρη ζωή
θα κλαις για μια ωραία.
Κώστας
Η πυκνότητα των λέξεων-συναισθημάτων θα μάς σώσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήyperoxo!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και τους δυο σας :)
ΑπάντησηΔιαγραφή