Κολυμπάω στην αιώνια θάλασσά σου.
Δεν ήξερα κολύμπι. Τώρα σαν καπετάνιος από χρόνια σεργιανάω στα κύματα.
Μες του μυαλού σου τις φουρτούνες και γλιτώνω.
Γιατί η θάλασσα αν την αγαπάς, δεν σε σκοτώνει.
Μονάχα σε ταλαιπωρεί και στο τέλος σε λυτρώνει.
Κώστας
Λοιπόν, σκιερό ποιητούδι, θα έγραφα κατι ρομαντικομελαγχολικο κτλ κτλ, αλλα αντ' αυτου, δε θα πω τιποτα, παρα μονο ενα τραγουδι που μου κολλησε απο πριν, και κολλαει με το ποιημα κατα ενα περιεργο τροπο. Η μπορει και οχι, αλλα μπορω οπως και να 'χει. Μιχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=7N20_HGcnx0
Πωωω! Γειά σου ρε Πούκα με τις επιλογές σου!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή