Για τον Αλέξη

Ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο.

Γέννημα των ονείρων, γέλιο του Θεού,
μια ακόμη νύχτα που είσαι παντού.
Κλείνω τα δυο μου μάτια να ξεχαστώ,
να μη θυμάμαι θέλω, να κοιμηθώ.

Μίλαγες και οι λέξεις παίρναν φωτιά,
κοίταγες κι η ματιά σου παρηγοριά.
Τώρα ποια στόματα να μου το πουν,
αυτοί που φεύγουν πίσω πως δε γυρνούν.

Αυτό που με συντρίβει, που με πονεί,
είναι πως δε σου είπα «ώρα καλή»
«Μη φοβηθείς τον Άγιο μήτε τα νερά,
η βάρκα απέναντι όταν θα σε περνά»

Τώρα απ’ τα χείλη ποια κουβέντα να βγει,
που έφυγες και σε κλαίνε μάνα κι αδερφή.
Τώρα στο Σούνιο Θεέ μου, σκόρπα μονάκριβέ μου.
Τώρα στο Σούνιο Θεέ μου, σκορπίσου αδερφέ μου.

*Στη μνήμη του Αλέξη Κόκκινου που έφυγε στα 30 του από τροχαίο.

Γιάννης