Όπως θα σας τα εξιστορήσω, τα θέλει ο θρύλος να έχουν γίνει.
Γεννήθηκε μια μέρα θερμή του Ιούλη, του μήνα του απρόβλεπτου και του δυναμικού, ένα παιδί γεμάτο θλίψη και χαρά αγγελική. Το έγραφε η μοίρα του πως θα περάσει κύματα 40, για να’ χει εμπειρίες να εξιστορεί σαν θα μεγαλώσει. Μια πένα αιχμηρή που σκότωνε απ’ τη μια και χάιδευε απ’ την άλλη, στεκόταν δίπλα στο νήμα της ζωής του. Αυτό ταλαντευόταν, πλησίαζε στον θάνατο και αναγεννιόταν.
Μια μέρα θερμή του Ιούλη, του μήνα του τρελού και παρανοϊκού, πέρασε κιόλας μισός αιώνας. Η πένα σκούριασε, αλλά δεν χάλασε. Τα φτερά της ξεφτίσαν, μα χαϊδεύει ακόμα. Κόμποι πνίγουν ανά τακτά διαστήματα αυτό το ατόφιο –κάποτε- νήμα ζωής, που έγινε κίτρινο απ’ τα χρόνια και απ’ την πείρα.
Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου θείο Γιώργο Μπλάνα, τον άνθρωπο που χωρίς να το καταλάβει ούτε ο ίδιος, με έκανε να πιστέψω στο γραπτό μου και μου έδειξε πως η πένα είναι κάτι πολύ ισχυρό. Αρκεί το νήμα της ζωής σου να μην είναι ήσυχο… Γιατί αλλιώς δεν θα’ χεις τι να γράψεις… Χρόνια καλά. Σου αφιερώνω το παρακάτω: July Morning-Uriah Heep
Κώστας
Κωστα,ευχομαι ναναι πολυχρονος, δημιουργικος και τυχερος...
ΑπάντησηΔιαγραφή