Κάθε φορά που επαναλαμβάνεται ένα συγκεκριμένο φαινόμενο, όπως η άρνηση του ΚΚΕ να στηρίξει άλλο κόμμα ή σχήμα αν δεν βρεθεί στον β' γύρο των εκλογών ή ο θάνατος ενός celebrity, τα social media παθαίνουν... πατατράκ.
Είναι ξεκάθαρη η απουσία του ορθολογισμού που ορίζει ότι το «αναμενόμενο» σχεδόν ποτέ δεν εφάπτεται του «επιθυμητού». Όλοι θα θέλαμε να μην υπάρχει θάνατος, έμφυτη ματαιοδοξία του σύγχρονου ανθρώπου-ηγέτη του πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δηλώνουν ελεύθεροι θα ήθελαν να δουν το ΚΚΕ να στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ για να πετάξει έξω ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ.
Το «πρόβλημα» εδώ είναι πως ο θάνατος είναι γνωστός, νομοτέλεια. Όπως νομοτέλεια είναι και η «γραμμή» που έχει ορίσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για αυτές τις περιπτώσεις (βλ. Δημοτικές Εκλογές).
Δυστυχώς, μόνο μια σύντομη φράση μπορεί να περιγράψει την κατάσταση, όσο ενοχλητική κι αν είναι: Deal with it.
Είναι ξεκάθαρη η απουσία του ορθολογισμού που ορίζει ότι το «αναμενόμενο» σχεδόν ποτέ δεν εφάπτεται του «επιθυμητού». Όλοι θα θέλαμε να μην υπάρχει θάνατος, έμφυτη ματαιοδοξία του σύγχρονου ανθρώπου-ηγέτη του πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δηλώνουν ελεύθεροι θα ήθελαν να δουν το ΚΚΕ να στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ για να πετάξει έξω ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ.
Το «πρόβλημα» εδώ είναι πως ο θάνατος είναι γνωστός, νομοτέλεια. Όπως νομοτέλεια είναι και η «γραμμή» που έχει ορίσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για αυτές τις περιπτώσεις (βλ. Δημοτικές Εκλογές).
Δυστυχώς, μόνο μια σύντομη φράση μπορεί να περιγράψει την κατάσταση, όσο ενοχλητική κι αν είναι: Deal with it.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν πήγε στράφι ούτε άσκοπα που η ισόβια λατρεία μου για τη λογοτεχνία μ΄ έκανε:
Πιο τσιγκούνη στους ήχους και τις συλλαβές
Απ΄ όσο έγινε ο Μίδας για το χρυσάφι του.
Όσκαρ Ουάιλντ, de profundis