Συνάντηση

Φίλοι καλοί ελάτε απόψε που είμαι μόνος,
όπως παλιά να ειδωθούμε και παρελθόν να γίνει ο πόνος.
Ξανά να σμίξουμε και πάλι και τα αστεία μας να πούμε,
να κλάψουμε, να θυμηθούμε,
ν’ ανοίξουμε κι ένα μπουκάλι με κρασί και να το πιούμε.

Τα χρόνια που περάσαν να σκεφτούμε,
τι καταφέραμε ως τώρα, απόψε ας μην συλλογιστούμε.
Ας ζήσουμε μονάχα τη στιγμή,
καθώς η μουσική της εποχής μας θα καλεί για να συγκινηθούμε.

Στα μέρη που μαζί περπατήσαμε,
πιο ώριμοι ας βαδίσουμε τώρα.
Κι ας πούμε ότι φτάσαμε στο τέλος εποχής,
ενώ θα προσπαθούν απεγνωσμένα οι σταγόνες της βροχής,
τα ταλαίπωρα κορμιά μας να υγράνουν.

Υ.Γ. Το παραπάνω θ’ αφιερωθεί στην παλιοπαρέα του ΑΝΤ1 σε 30 χρόνια από σήμερα, για όσα δεν τολμήσαμε ποτέ να εξομολογηθούμε.

Γιάννης