Υπήρξαν λέξεις
που χρησιμοποίησα πολλές φορές
και οριοθέτησαν τα γραπτά μου.
Όμως εγώ πάλευα πάντα για τις άλλες
αυτές που ποτέ δε βρήκα
αυτές που εξηγούσαν ασύλληπτα μεγέθη
αυτές που χρωμάτιζαν τις ανησυχίες μου
αυτές που ποτέ δε λέγονται
διότι είναι τόσο ακριβές
που κανείς δεν είχε τη ψυχή
να τις φυλακίσει στο στόμα του
ή να τις πληγώσει στο χαρτί του.
Με καταδίκασαν για ανεπάρκεια γνώσεων,
για έλλειψη γλωσσικού πλούτου.
Μα τι να 'κανα;
που πάντα περπατούσα
σε θάλασσες πιο βαθιές
και που ποτέ δεν έδωσα κάτι
που να μην έχει λίγο από τη ψυχή μου;
Άδειασα,
περιμένοντας αυτά
που ήξερα από πριν πως δε θα έρθουν...
τελικα σε καταδίκασαν; πόσα χρόνια εφαγες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία γραφή SPY.. τα δικονομικά δεν με ενδιαφέρουν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καταδίκασαν στην αέναη συναγέλαση με αήθεις; Με καταλάβατε 'η να το ξαναγράψω αλλιώς;
@ αλέκα:
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Όπως ίσως καταλάβατε, ούτε εμένα με ενδιαφέρουν.
Άγνωστε φίλε το ποίημα είναι υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με καταδίκασαν για ανεπάρκεια γνώσεων, για έλλειψη γλωσσικού πλούτου.
Μα τι να 'κανα; που πάντα περπατούσα σε θάλασσες πιο βαθιές και που ποτέ δεν έδωσα κάτι που να μην έχει λίγο από τη ψυχή μου;
Άδειασα,
περιμένοντας αυτά που ήξερα από πριν πως δε θα έρθουν..."
Συγχαρητήρια!!!
Εξαιρετικό. Απλώς εξαιρετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρομηθέα Δεσμώτη, Κώστα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δύο.
ομορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήομορφο
ΑπάντησηΔιαγραφή