Όταν αυτά που έζησες ήταν μοναχά ένα θέατρο.
Ένα θέατρο μόνο για το χειροκρότημα
Ένα χειροκρότημα που ποτέ δεν πήρες
Αντίο λες και περιμένεις να ξεμεθύσεις από τα ναρκωτικά της ημέρας
Και κατεβάζεις το προσωπείο για να δείξεις το άσχημο πρόσωπο σου στο κοινό, να το φοβίσεις.
Αφού δεν πηρές εκείνο το χειροκρότημα ας πάρεις τον τρόμο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν πήγε στράφι ούτε άσκοπα που η ισόβια λατρεία μου για τη λογοτεχνία μ΄ έκανε:
Πιο τσιγκούνη στους ήχους και τις συλλαβές
Απ΄ όσο έγινε ο Μίδας για το χρυσάφι του.
Όσκαρ Ουάιλντ, de profundis